John William (Jack) Sillito

Het verhaal van de SAS soldaat die 280 km door de woestijn liep, ontsnapte en overleefde zonder eten en drinken.

Jack Sillito diende tijdens de tweede wereldoorlog als soldaat in Noord Afrika.

Jack was een SAS Trooper (Special Air Service) die geheime missies uitvoert achter de vijandelijke linies.

Tijdens een missie in 1942 om een Duitse trein op te blazen vlak bij El Alamein loopt de SAS eenheid in een hinderlaag en weet na een vuurgevecht te ontsnappen.

Jack Sillito zit echter alleen ingesloten achter de vijandelijke linies en is onbereikbaar voor zijn eenheid.

Jack bedenkt drie opties om te ontsnappen maar de ene optie is nog verschrikkelijker dan de andere optie.

Optie 1: Overgeven aan de Duitsers (dit is geen optie voor een SAS soldaat)

Optie 2: Ontsnappen langs de kust en terugkeren naar de veilige gebieden die in handen zijn van de geallieerden. De te lopen afstand is ca. 800 kilometer.

Optie 3: Ontsnappen via een zuidelijk gelegen Sahara en terugkeren naar een oude nederzetting van de SAS in een vallei in de Sahara. Afstand is ca. 240 kilometer.

Jack kiest voor de laatste optie en vertrekt in zuidelijke richting door de Sahara zonder voedsel en zonder water. De enige hulpmiddelen die hij op zak heeft zijn een kaart en kompas.

De Sahara is een moeilijk begaanbaar terrein met veel rotsen en zand. Overdag kan de temperatuur oplopen tot zelfs 45° Celsius!

De eerste 2 dagen overleefd Jack door wat water te drinken die hij gevonden in de veldfles van een dode man die in een kantine ligt van een oud slagveld.

Wat verder op zijn tocht vind hij een opgeblazen tank met daarin een blikje rundvlees.

Dit was al heel oud vlees maar als je op het punt staat om te verhongeren dan lijkt dit wel een delicatesse.

Zijn mond was inmiddels zo droog geworden dar hij het rundvlees onmogelijk kon kauwen en niet kon doorslikken dus gooide hij het vlees weg en bewaarde het blik waar het vlees in heeft gezeten.

Het vleesblik gebruikte hij in de volgende dagen om zijn eigen urine op te vangen zodat hij het weer kon opdrinken om te proberen nog wat vocht binnen te krijgen.

Na zes dagen lopen en overleven zie Jack in de verte drie jeeps aankomen van het Britse leger. 
Hij probeert te zwaaien en schreeuwen maar zijn mond en keel zo droog geworden dat er geen geluid meer uit komt.

Tenslotte trekt hij zijn shirt uit en steekt het in brand maar de jeeps blijven onverstoorbaar doorrijden en zien de uitgemergelde Jack niet staan.

Na het incident met de jeeps geeft Jack de strijd op en probeert zelfmoord te plegen door met een gevonden steen op zijn eigen hoofd te slaan.

Hij heeft zelfs de kracht niet om zichzelf van het leven te beroven.

Vervolgens probeerde Jack zichzelf levend te begraven maar ook dat mislukte doordat hij instortte en in een diepe slaap viel.

Toen hij weer wakker was leefde hij tot zijn ontsteltenis nog en besloot dat er maar één optie over was: verder lopen in de hoop iets eetbaars vinden en gered te worden.

Na een tijd rondzwerven vind Jack eindelijk de oude nederzetting in de vallei terug maar tot zijn teleurstelling vind hij niets eetbaars en geen water om te drinken.

Zijn enige kans op overleving is een regenbui maar in de Sahara regent het soms maar één keer in de 5 jaar dus deze kans lijkt uitgesloten.

Voor een SAS Trooper betekend “heel weinig kans” niet “geen kans” dus Jack veegt zijn laatste beetje moed bij elkaar en hoopt dat het zal gaan regenen.

Als Jack bijna zijn bewustzijn dreigt te verliezen van uitputting begint het te regenen en wordt zijn droom werkelijkheid. 
Door de gevallen regen ontstaan er waterstroompjes op het zand en Jack begint gulzig te drinken totdat hij helemaal vol zit. 
Tussendoor moet hij verschillende keren overgeven naar uiteindelijk weet hij het kostbare vocht binnen te houden en valt in een diepe slaap..

Hij heeft geen idee hoe lang hij geslapen heeft maar na een lange slaap wordt hij wakker van het geluid van draaiende motors van Jeeps met daarin Britse soldaten.

De Britse troepen hebben Jack bij toeval gevonden en zijn verbaasd dat ze iemand tegenkomen in deze verlaten vallei. 
Jack is er zo slecht aan toe dat hij onherkenbaar is voor de soldaten.

Jack wordt uiteindelijke naar de dichtstbijzijnde basis gebracht en verzorgt. Als hij wat hersteld is wordt hij teruggevlogen naar Engeland.

Jack Sillito verblijft in Engeland in het hospitaal en keert na een maand herstel weer terug het leger in.

Jack overleefde uiteindelijk ruim 8 dagen in de Sahara woestijn zonder eten of drinken.
Hij legde een afstand te voet af van ca. 280 kilometer.
Na de bizarre woestijntijntocht weegt Jack nog maar ruim 50 kg!

Wetenschappelijk en medisch gezien is het een onmogelijke prestatie.

Jack Sillito is is voor deze en andere uitzonderlijke prestaties onderscheiden met de Military Medal and Bar (zie afbeelding rechts)

Locatie van de gebeurtenis: El Alamein in Egypte

Jack Sillito bij kamp in de Sahara woestijn

SAS eenheid in de Sahara woestijn - Noord Afrika

Militaire gegevens:

Bronvermelding:

Boek:      They Survived - a study of the will to live
Auteur:    Wilfrid Noyce